|
1386/09/17 ساعت 17:29:02 |
هر سال اول مهر که وارد دانشگاه می شیم، با یک سری خانم با چهره های جدید مواجه می شیم که حداقل از سر و وضع اونا می شه فهمید تازه واردن، یا به قول بچه ها ورودین و تعدادشون هم که ماشاءا... .
می آن دانشگاه به امید این که بعد از چهار سال یا بیشتر یه آدم تحصیلکرده بشن و برن دنبال کار وزندگی شون، بدون اطلاع از این که دانشگاه چیه و قراره چه بلایی سرشون بیاد... ! بزودی یه آدم جدید بشن با یه تیپ جدید و با یک اخلاق و رفتار جدید. خلاصه بگم، چند روز قبل از مهر می آن ثبت نام و دنبال خانه یا خوابگاه، البته اکثرا هم همراه خانواده های دلسوز و مهربونشون!
اما... اما...
امان از وقتی که مامان و بابا برن، چند روز اول خیلی عادی و قشنگ مثل دبیرستان می رن سرکلاس و می آن ولی بعد از چند وقت حساب کار دستشون میاد که، نه بابا... مثل اینکه اشتباهی اومدن؟! اینجا یا باید شبکه فشن باشه یا نمایشگاه مد و تریپ خفن! اینجاست که خانم های محترم (البته نه همشون!) به الگوبرداری از پیشکسوتان این عرصه (یا به قولی) سال بالایی ها می پردازن وهرکس به اندازه ی ظرفیت، امکانات و... شروع می کنن به تیپ زدن و لباس های... پوشیدن و استفاده از جعبه ابزار مرمت رخ!!! و عده ای هم که با اینا جواب نمی گیرن می رن از جراحان زبده! پلاستیک کمک می گیرن... مخصوصا که دیگه راحتن، و مراقبی به اسم مامان و بابا پیششون نیست که ببینن دخترگلشون شده مثل ماه شب چهارده!!!
بابا به خدا دانشگاه جای این کارا نیست، با یه سرو وضع ساده هم می شه به هدف اصلی که تحصیله رسید، اما می مونه اهداف فرعی که متاسفانه برای بعضی ها ارجحیت داره...!
چرا...؟!
چرا باید از خواب شیرینشون بزنن تا وقت کافی برای آماده شدن، البته به سبک خانم های دانشجوی امروزی، داشته باشن؟!
چرا باید یه سری خانم ها به خاطر نپوشیدن جوراب و شلوار هایی که فکر می کنن بهشون کوچیک شده، سرما بخورن؟!
چرا خودشونو به زور توی مانتو بسته بندی می کنن تا مجبور بشن دکمه هاشونو با کلی مکافات ببندند؟!
نمی دونم یک سری از این خانم ها چه لذتی از محیط دانشگاه می برن که صبح تا غروب اونجا به علم آموزی (!) می پردازن و واسه 16، 17 واحدشون به اندازه ی 160 واحد تو دانشگاه وقت می گذرونن....! و چرا های دیگری که خودتون ازما بهتر می دونید...
|
