در جوامع امروز كه وسايل ارتباطات جمعي و رسانه هاي گروهي در آن نقش گسترده اي دارند افكار عمومي نيروي تأثير گذاري در جامعه است. افكارعمومي مي تواند در جامعه طوري شكل بگيرد كه يك شخصيت محبوب گردد و به راحتي هرچه تمام تر به عنوان فرد منتخب مردم جايگاه سياسي را دراختيار بگيرد، يا بر عكس فردي در ذهن مردم شخصيتي ضد مردم و ضد دين و ضد همه چيز كه به نفع مردم است، جلوه داده شود و از صحنه سياسيت حذف شود، كه در اين بازي هاي سياسي و عزل و نصب مهره ها رسانه ها نقش بسزايي دارند. رسانه اي كه بيشترين مخاطب را بين مردم دارد به عنوان تأثير گذارترين نيرو مورد توجه سكانداران افكار عمومي قرار مي گيرد. در جامعه اي كه رسانه ها دولتي يا حكومتي باشند و رسانه هاي غير دولتي و خصوصي اجازه فعاليت نداشته باشند، افكار و عقايد وضع موجود القا مي شود و قبول آن توسط مردم هم راحت تر صورت مي گيرد. در اين گونه جوامع سعي در همسان سازي افكار و عقايد است تا عامه مردم آن گونه فكر كنند و آنگونه تصميم بگيرند كه وضع موجود مي خواهد. نقش و تأثير افكار عمومي و عقايد عامه آنجا مشخص مي شود كه درانتخابات كميت رأي است كه رقم زننده نتيجه انتخابات است، به اين ترتيب كه روشنفكران و تحصيلكرده هاي جامعه كه تحت تأثير رسانه ها نيستند و عمق  فكري بيشتري نسبت به عامه مردم دارند و بهتر مي توانند يك فرد را براي جامعـه انتخـاب كنند، رأيشان با توجه به اقليت شان در رأي توده مردم كه تحت تأثير رسانه ها رأي مي دهند، حل مي شود ورأي با اكثريتي است كه به آن جهت داده شده است. اين وضعيت در جوامعي كه كثرت‌ آراء، عقايد و نظرات وجود ندارد و يك نيروي مسلط و پر قدرت وجود دارد و اجازه هيچ گونه فعاليتي را به نهادها وتشكيلات غير نمي دهد اتفاق مي افتد وعواقب وخيمي براي آن جامعه به همراه دارد. چرا كه آن چيزي اتفاق مي افتد كه به نفع عده اي خاص و پر نفوذ است كه بر جامعه تسلط دارند و آنچه به نفع جمع و منافع ملي است اهميتي ندارد. خارج شدن از اين حالت مستلزم بالا رفتن سطح فكر، اطلا عات و آگاهي هاي توده مردم جامعه و ايجاد نهاد ها و سازمانهاي غير دولتي وكوچكتر شدن دايره نفوذ و سلطه دولت بر مردم و بخش غير دولتي است. مسلما هواداران وضع موجود، محافظه كاران و آنهايي كه بيش از آنچه بايد داشته باشند دارند، در جامعه با تغيير وضعيت و خارج شدن از وضع موجود به شدت مخالفند.
هر گونه تغيير ودگرگوني از سوي مردم و خصوصا قشر تحصيلكرده و روشنفكر آن جامعه بايد صورت بگيرد. اميد به رسيدن به آن روز براي آن جامعه.