مدتی است که عزیزانی در نشریات، ویژه نامه ها و شب نامه های خود، اعم از مستقل وغیر مستقل(همان وابسته) مطالبی یا به قولی نقد هایی پیرامون ما به چاپ رساندند. از آنجایی که آخرین شماره این نشریه است، بر خود لازم دانستیم که از این قلم به دستان کمال قدر دانی وتشکر را داشته باشیم، چرا که وقت با ارزش خود را صرف خواندن با دقت مطالب ما کردند و بازهم وقت گذاشتند و راجع به آن چیزهایی نوشتند ونکاتی را به ما یاد آور شدند که شاید ازآنها غافل بودیم. همچنین ایراداتی بر کار ما گرفتند (البته از دیدگاه خودشان) که تعدادی از آنها را قبول داریم و تعدادی هم که به نظر ما ، وارد نبود، که بیشتر ناشی از سطحی نگری وعدم درک صحیح نوشته هایمان بود.
به هر حال نکاتی است که ذکرشان را به عنوان نقد وگلایه (یا به قول دوستانمان در یکی از نشریات، پیام ها!!) خالی از لطف نمی بینيم :
- ما اگر تبلیغات و ایجاد جذابیت می کردیم، صرفا از روی علاقه بود و حاضر بودیم برای کاری که شروع کرده بودیم وقت، انرژی و... زیادی  صرف کنیم. ما برای کارمان ارزش قائل بودیم و دوست داشتیم تعداد افراد بیشتری آن را بخوانند، فقط همین......!!! و از دوستانی که نوشتند، جریان در حال سقوط است و به خاطر افزایش فروش، ایجاد هیجان و جذابیت کاذب می کند، بعید بود به بهانه ی وجود پر برکت آقای تورم! اهدافشان را توجیه نمایند!!!
- از برادرانی  که در مطلب "مـرغ همسایه" جریان را به جدایی افکن بودن و ایجاد اختلاف بین دختر و پسر متهم نمودند، انتظار بیشتری می رفت. لذا از آنها دعوت می شود برای کسب اطلاعات بیشتر به مطلبی که در صفحه ی حاضر به چاپ رسیده مراجعه کنند و آنرا با دقت مورد مطالعه قرار دهند. ماهم سعی می کنیم نقد را با عیب گویی اشتباه نگیریم و فقط به حسن گویی و... بپردازیم. اگر ما در نود درصد مطالب به تَرک ها و شکاف های در ودیوار گیر می دادیم، قصد مان فقط این بود که دیوار بر روی سرمان خراب نشود.
- از اینکه مطلب " بیایید دست به دست هم دهیم به مهر" مورد نقد و بررسی قرار دادید و آنرا مخلصانه، بی ریا و کارت دعوت معرفی کردید، متشکریم!!! وسعی می کنیم مستقیما وارد عمل شویم، باشد که همانند شما جواب بگیریم! همچنین از اینکه باعث سوزانده شدن سوژه ها شدیم احساس شرمندگی و تقاضای عفو می کنیم و متاسفیم که با رفتن ما دیگر سوژه ای برای نقد هم ندارید. ببخشید، ولی مرغ همسایه را سر بریدند!!!