و اما ترامادول چیست؟
ترامادول یک ماده به شکل قرص وآمپول است که پزشکان برای کاهش درد بیمار،کاهش درد استخوان معتادینی که قصد ترک اعتیاد دارند و... تجویز می کنند. این ماده پس از مصرف تأثیر مستقیم روی سیستم اعصاب مرکزی (مغزونخاع) می گذارد و در ایران به صورت کپسول های50 و100میلی گرم و آمپول های 1و2 میلی گرم تولید می شود. ترامادول پس از مصرف خوراکی به سرعت جذب می شود و اثر ضد درد آن در حالت خوراکی پس از 2تا3 ساعت به حداکثر می رسد و تا 6 ساعت ادامه پیدا می کند در صورت مصرف چند عدد از این قرص، خارش در سر و صورت، زردی چهره، چشمان خمار، بی تفاوتی به اطراف و... در شخص مصرف کننده نمایان می شود.
مصرف همزمان این ماده با مشروبات الکلی، مواد مخدر و همچنین داروهای آرام بخش نظیر اگزازپام، دیازپام، لورازپام و... بسیار خطرناک است، چرا که سبب کاهش شدید اعمال وکنش های مغز و تنفس طبیعی می گردد.
ترامادول می تواند سبب وابستگی واعتیاد شود. همانند سایر موارد ترامادول نیز سبب بروز اشتیاق وتمایل روانی و ایجاد حالت تحمل، یعنی نوعی اجبار بر افزایش میزان ماده جهت رسیدن به حالت نشئگی می شود. اگر فرد مصرف کننده این ماده به یکباره مصرف آن را قطع کند، در وی علائم جسمی و روانی محرومیت ازماده (که نشان دهنده اعتیاد فرد به ترامادول می باشد) بروز می کند.
سایر علائم مصرف این ماده:
اضطراب، عرق کردن، بی خوابی، درد اندام، حالت تهوع، لرزش، و در مواردی بروز توهم. و در بعضی مواقع، حمله های اضطرابی، اضطراب شدید و بی حس شدن اندام ها.
متأسفانه در یکی دو سال اخیر قشر جوان، به خصوص دانشجویان گرایش شدیدی به مصرف این ماده پیدا کرده اند. اگر چه برای تهیه ی این ماده نیاز به نسخه ی پزشک می باشد، ولی متأسفانه برخی از داروخانه ها به صورت غیر مجاز اقدام به فروش آن می کنند.