ایا تا کنون از خود پرسیده اید که چرا در زمان سفر های استانی ریاست محترم جمهور ادارات پست استان باید بسیج شوند تا نامه ها ای را  که  مردم، خطاب به رئیس جمهور نوشته اند، جمع آوری کنند؟ کیسه کیسه نامه ای که در پایان هر سفر استانی جمع آوری می شود به چه نکاتی اشاره دارد؟ یا در دور دوم سفر های استانی، رئیس جمهور شخصا ساعت ها پذیرای مردم می شود و به درد دل ها و مشکلات آنها گوش می دهد و تلاش می کند تا با دستوراتی گره از مشکلات انان باز کند. البته این کار رئیس جمهور نشان دهنده ی دلسوزی و رقت قلب ایشان است اما زمان برای رئیس یک دولت بسیار با ارزش تر از این است که ساعت ها پاسخگوی پیرزنی باشد که حقوق بازنشستگی شوهر مرحومش را به او نمی دهند! یا جوانی که فارغ التحصیل رشته ی کشاورزی است و تقاضای چند میلیون وام برای راه اندازی گلخانه را دارد! پس مدیران میانی چه کاره اند؟ اگر رئیس جمهور وظیفه ی رسیدگی به خواسته های مردم را در این سطح دارد پس چه کسی باید با برنامه ریزی صحیح، سازماندهی نهاد های نظارتی، اجرای طرح های صنعتی، و از همه مهم تر انتخاب مدیران لایق و کاردان شرایطی را فراهم آورد تا هیچ مادر کهنسالی در سالهای از کارافتادگی اش نگران امرار معاش خود نباشد؛ تا شرایط به گونه ای رقم بخورد که صد ها هزار نامه برای رئیس جمهور ارسال نکنند. رئیس جمهور باید به این نکته توجه داشته باشد که دیگر شهردار نیست، دیگر استاندار یک استان کوچک نیست! مردم ایشان را رئیس قوه ی اجرایی کشور کرده اند تا با برنامه ریزی صحیح تا با سیاست گذاری های اصولی هر کس به حق خود برسد، تا مراجعه به یک کارمند در ادارات سبب رفع مشکل شهروندان شود.آن پیر زنی که مشکلش حل شد جلوی دوربین های صدا و سیما خیلی رئیس جمهور را دعا کرد، ان جوانی که با دستور ایشان احتمالا گلخانه اش راه اندازی خواهد شد نیز دور بعد به ایشان رای خواهد داد هرچند همه می دانیم و ایمان داریم که ریاست محترم جمهور برای این مسایل فعالیت نمی کنند. اما نباید فراموش کرد جوانان بسیاری هستند که چشم امید شان به رئیس قوه اجرایی کشور است، منتظرند تا ایشان  با انتخاب یک تیم اقتصادی قوی بتواند عدالت گستر باشد. جناب آقای احمدی نژاد رئیس جمهور وظایف دیگری دارد.