اگر در شماره قبلي همين نشريه، خونده باشيد، ديديد كه چقدر سعي كرديم كه در مورد عناصر ذكور دانشگاه مثبت ‏انديشي كنيم ولي چه كنيم كه نشد!!!‏
اگر شما يك مقدار به رفتار پســرهاي دانشگــــاه متمركز بشيد، مي بينيد كه حتما باید يه دوره هاي خاصي رو تو ‏دانشگاه بگذرونن. منظورم دوره هاي " مهارت زندگي در دانشگاه" است (البته فقط مخصوص پسرها).‏
مثل شيوه سلام كردن و آداب معاشرت به دلايلي كه در شماره قبلي ذكر شد. اگه نخونديد حتما بريد گير بياريد و ‏بخونيد.‏
آموزش دادن جنبه، براي مواقعي كه دري به تخته اي مي خورد و يه دختر خانم ازشون يه سؤال مي پرسه، جنبه داشته ‏باشن و تن مرحوم فرهاد و مرحوم مجنون رو تو گور نلرزونند. ‏
البته آقايون محترم كه تو دانشگاه عاشق پيشگي رو انتخاب مي كنن، خيلي زود سيرو سلوك رو طي مي كنن و از ‏اين حالت ميان بيرون. يا بي خيالي رو از سر مي گيرن و يا ميرن دنبال يه سوژه جديد. شما كه پسرهاي اين دوره ‏زمونه رو خوب مي شناسيد پس منم زياد در اين مورد وقت مباركتون رو نمي گيرم و فرايند توضيح واضحات رو ‏ادامه نمي دم.‏
و اما مهارت ديگه اي كه اين پسراي محترم لازمه كه دوره اش رو ببينن، "نحوه درست سرويس سوار شدنه!" كه ‏تقريبآ ميشه گفت تبديل به يك معضل در جامعه ذكور شده و خطر تلفات جاني در اين مورد توسط ستاد مقابله با  ‏حوادث غیر مترقبه پيش بيني مي شه.‏ دوست دارم يك بار خودتون با دقت نگاه كنيد و ببينيد كه چطوري سوار سرويس ميشن...‏
طبق قوانين غير رسمي حاكم بر رفتار دانشجويان پسر(!)، چند نفري از لبه ديوار آموزش دانشكده علوم اقتصادي ‏و اداري دارن سمت دانشكده تربيت بدني رو نگاه مي كنن با مشاهده كوچكترين نشانه از سرويس، آدرنالين از غدد ‏فوق كليوي!!! اون چند نفر، ترشح ميشه و طي يك عكس العمل ناگهاني فرمان حمله صادر ميشه
‏1...2...3...حمله...
تقي بدو!...علي زير دست و پا له نشي...؟!‏
غلام خودتو بِكش كنار خودم ميخوام سوار بشم!...؟آقا هل نده... ممد واسه منم جا بگير...‏
و اما بلاخره بعد از اون همه كش و قوس ها و فشارهاي احتمالي، سرويس با حداكثر گنجايش ممكنش پر ميشه و ‏ديگه جا واسه سوزن انداختن داخلش نيست. اما با اين حال يه چند نفري خودشونو از درو ديوار سرويس آويزون ‏مي كنن و به هر قيمتي كه شده با اون سرويس راهي ميشن! شايد فكر ميكنن اين تنها سرويس دانشگاهه يا شايدم به ‏فكر صرفه جويي در منابع ملي و حداكثر استفاده از امكانات موجود هستند.‏
نكته مهمتر كه نبايد فراموش بشه اينه كه بايد بهشون ياد داده بشه كه سيگار كشيدن در يك محيط علمي و فرهنگي ‏نشانه عدم توجه دانشجويان پسر به شآن اجتماعي يك دانشجو در اين محيط مي باشه. نظر شما چيه؟
البته درپایان باید اشاره کنم که بعيد مي دونم اين دوره هاي آموزشي اثربخشي لازم رو داشته باشه. چون اصولا ‏آموزش آداب اجتماعي براي پسرها مثل "آب در هاون كوبيدنه"   ‏